انواع دسته بیستوری و تیغ های جراحی
انواع دسته بیستوری و تیغ های جراحی
چاقوی جراحی، یا لانست، یا بیستوری، ابزاری با تیغه کوچک و بسیار تیز است که برای جراحی، تشریح تشریح، پزشکی پا و انواع هنرها و صنایع دستی (به نام چاقوی سرگرمی) استفاده می شود. چاقوی جراحی ممکن است یکبار مصرف یکبار مصرف یا قابل استفاده مجدد باشد. اسکالپل های قابل استفاده مجدد می توانند دارای تیغه های متصل دائمی باشند که می توان آنها را تیز کرد یا معمولاً تیغه های یکبار مصرف قابل جابجایی. چاقوی جراحی یکبار مصرف معمولا دارای دسته پلاستیکی با تیغه ای قابل باز شدن (مانند چاقو) هستند و یک بار استفاده می شوند، سپس کل ابزار دور ریخته می شود. تیغه های اسکالپل معمولا به صورت جداگانه در کیسه های استریل بسته بندی می شوند اما غیر استریل نیز ارائه می شوند. چاقوی دو لبه به عنوان "لانست" شناخته می شود.
تیغه های اسکالپل معمولاً از فولاد سخت شده و نرم شده، فولاد ضد زنگ یا فولاد کربن بالا ساخته می شوند. علاوه بر این، چاقوهای تیتانیوم، سرامیک، الماس و حتی ابسیدین غیر معمول نیستند. به عنوان مثال، هنگام انجام عمل جراحی تحت هدایت MRI، تیغه های فولادی غیرقابل استفاده هستند (تیغه ها به سمت آهنرباها کشیده می شوند و همچنین باعث ایجاد مصنوعات تصویری می شوند). از لحاظ تاریخی، ماده ترجیحی برای چاقوی جراحی، نقره بود. تیغه های اسکالپل نیز توسط برخی از تولیدکنندگان با لبه پوشیده شده با نیترید زیرکونیوم برای بهبود وضوح و حفظ لبه ارائه می شود. برخی دیگر تیغه هایی را می سازند که با پوشش پلیمری برای افزایش روانکاری در حین برش، پوشش داده شده اند. جایگزین های اسکالپل در کاربردهای جراحی شامل الکتروکوتر و لیزر است.
چاقوی جراحی از دو قسمت یک تیغه و یک دسته تشکیل شده است. دسته ها اغلب قابل استفاده مجدد هستند و تیغه ها قابل تعویض هستند. در کاربردهای پزشکی، هر تیغه فقط یک بار استفاده می شود (گاهی اوقات فقط برای یک برش کوچک).
این دستگیره به نام «دسته B.P.» نیز شناخته می شود که به نام چارلز راسل بارد و مورگان پارکر، بنیانگذاران شرکت بارد-پارکر، نامگذاری شده است. مورگان پارکر طرح اسکالپل دو تکه را در سال 1915 ثبت اختراع کرد و بارد پارکر روشی برای استریل کردن سرد ابداع کرد که تیغه ها را کدر نمی کرد، همانطور که روش مبتنی بر گرما که قبلاً استفاده می شد انجام داد.
دسته چاقوی جراحی طبی انواع مختلفی دارد. اولین مورد یک دسته تخت است که در دسته های #3 و #4 استفاده می شود. دسته شماره 7 بیشتر شبیه یک خودکار بلند است که در جلو گرد و در پشت صاف است. دسته #4 بزرگتر از #3 است. دستگیره های شماره 5 نیز رایج هستند و گرد هستند و دارای طرح هایی هستند که از چسبندگی بدون لغزش اطمینان حاصل می کنند. تیغه ها با اندازه اتصالات مربوطه تولید می شوند به طوری که فقط بر روی یک دسته قرار می گیرند. جدول تیغه های زیر ناقص است و برخی از تیغه های ذکر شده ممکن است با دسته هایی که در اینجا مشخص نشده اند کار کنند.
هر تیغ بیستوری جهت راحتی و امنیت در استفاده، باید روی یک دسته بیستوری قرار گیرد. دسته بیستوری همانند تیغه های بیستوری در سایزها و اشکال مختلف موجود است.
چند نکته:
- بیستوری شماره 10 ً رایج ترین نوع محسوب می شود که عمدتا برای باز کردن پوست از آن بهره می گیرند.
- بیستوری شماره 11 برای ایجاد برش های عمیق در بافت های ظریف کاربرد دارد. در جراحی های عروقی نیز از آن استفاده می شود.
- بیستوری شماره 12 بیشتر در تانسیل بینی مورد استفاده قرار می گیرد.
- بیستوری شماره 15 به دلیل تیغه کوچکی که دارد بیشتر در ایجاد برش های کوچک پوستی از آن استفاده می شود.
- بیستوری شماره 20 همانند بیستوری شماره 10 است، با این تفاوت که اندازه بزرگ تری دارد.
- بیستوری شماره 21 ،22 ،22A ،23 ،24 ،25 در برش پوستی در نواحی ضخیم مثل ران کاربرد دارد.
- برای جازدن تیغه های بیستوری روی دسته آن، باید از یک سوزنگیر استفاده کرد. استفاده از انگشتان برای جا زدن تیغه ها صحیح نیست
روش های گرفتن چاقوی جراحی
Palmar grip
دستگیره "چاقوی شام" نیز نامیده می شود. دسته با انگشتان دوم تا چهارم نگه داشته می شود و در امتداد پایه شست محکم می شود، با انگشت اشاره در امتداد پشت بالای تیغه و شست در امتداد کنار دسته. این گیره برای برش های اولیه و برش های بزرگتر بهترین است.
Pencil grip
بهترین استفاده برای برش های دقیق تر با تیغه های کوچکتر (مثلاً #15) و دسته #7. چاقوی جراحی با نوک انگشتان اول و دوم و نوک انگشت شست با دسته ای که بر روی قاعده گوشتی انگشت اشاره و شست قرار دارد نگه داشته می شود. باید مراقب بود که دستگیره بیش از حد در امتداد انگشت اشاره قرار نگیرد، زیرا این کار باعث می‌شود دست گرفتن ناپایدار و گرفتگی انگشتان ایجاد شود.
BLADE REMOVER
جداکننده تیغه اسکالپل مختلفی در بازار وجود دارد که به کاربران این امکان را می دهد تا به جای استفاده خطرناک از انگشتان یا پنس، تیغه ها را از دسته جدا کنند. در زمینه پزشکی، با در نظر گرفتن نرخ های فعال سازی، ترکیب یک تیغه بردار چاقوی جراحی یک دست با یک سینی عبوری یا یک منطقه خنثی به همان اندازه ایمن و تا پنج برابر ایمن تر از یک اسکالپل ایمنی بود.شرکت هایی وجود دارند که پاک کننده تیغه چاقوی جراحی یک دست را ارائه می دهند که با الزامات قانونی مانند استانداردهای اداره ایمنی و بهداشت شغلی ایالات متحده مطابقت دارد.
ایمنی
استفاده از چاقوی جراحی ایمنی و یک جداکننده تیغه با یک دست، همراه با تکنیک عبور بدون دست، به طور بالقوه در کاهش آسیب تیغه های چاقوی جراحی موثر است.این بر عهده کارفرمایان و کاربران چاقوی جراحی است که در صورت امکان اقدامات ایمنی اسکالپل را ایمن تر و موثرتر در نظر بگیرند و از آنها استفاده کنند.
معرفی ابزار جراحی و کاربرد آن ها
هیچ نظری برای این مقاله ثبت نشده است.